Blog
Haiku met Jim op 29 september
De septembermaan is in het Japanse poëtische universum een symbool voor de herfst. Voor de workshop ‘Haiku met Jim’ hadden we ons nauwelijks iets mooiers kunnen wensen dan de prachtige, witte, bleke, ronde maan die op 29 september tussen acht uur en half tien langzaam opklom aan de hemel.
Jim bracht ons in de sfeer met een paar klassieke Japanse maan-haiku’s. Er waren koekjes met maanzaad. Vervolgens gingen we zelf aan de slag om een kodak-momentje te vangen in een snap-shot-gedicht van zeventien lettergrepen. Met als het even kan in de laatste regel een kwinkslag. Daar liepen we, over een maanverlicht Landje, woorden proevend, op onze vingers lettergrepen tellend.
We sloten de avond af met het voorlezen van de pennenvruchten. Ze hangen nu aan knijpers tussen de druiven in de kas. Hieronder vind je hun digitale versie. Hierboven een schets in woord en beeld – een zogeheten haiga – van Pieter.
oh zilveren maan
met donkere schaduwen
we laten licht uit
het boerenlandje
donkere maanschaduwen
kwink wil niet slagen
today’s evening
without sleeping
moon viewing
je bent zover weg
jouw lichte licht omarmt mij
ronde maan altijd
parels van de herfst
appels gisten tot cider
boomgaard in maanlicht
maan kijk tot naar ons
wij zijn hier speciaal voor jou
tsukimi met koek
altijd ergens ben
jij rond, ronde zachte maan
schijn vandaag voor mij
het blad van de boom
verbergt het licht van het huis
de bewoner slaapt
de maan kijkt naar mij
achter de appelboomgaard
de maan kijkt me aan
Michaëlsgevecht
de draak foetsj uit de hemel
daar straalt nu de maan
een vliegtuig knippert.
is dit een hemel voor een
oude witte maan?
lichtend wit de maan
binnen gloeien de kooltjes
kabouters ontwaakt!
halo omringt ons
lange schaduwen vallen
op groene border
